1)Η Προσευχη
Την ωρα που προσευχετε,
με χερια σταυρωμενα,
με ματια δακρυσμενα,
αθωα,λευκη ψυχη,
λευκοντυμενος αγγελος,
απο τα νεφη,γερνει
κι ολα τα λογια παιρνει,
που λεγ'η προσευχη.
Και φευγει ευθυς και χανεται,
και τον αιθερα σχιζει
και παει εκει που αρχιζει
αθανατ' η ζωη,
και μεσα στον παραδεισο
σπερνει τα λογια εκεινα
κι ανθη χλωρα και κρινα
φυτρωνουν το πρωι.
Και τα ανθη αυτα της προσευχης,
που ευγενικα μυριζουν
τον σπορο τους σκορπιζουν
γυρω-τριγυρω εκει,
κι αγαλι' αγαλια γινεται
καινουργιο περιβολι
που το ποτιζουν ολοι
οι αγγελοι οι λευκοι.
Για τουτο οποιος προσευχεται
με χερια σταυρωμενα,
με ματια δακρυσμενα,
σε λυπη η σε χαρα
θα βρει μεσ'τον παραδεισο,
οταν τον κοσμο αφησει,
γωνια να κατοικησει
με λουλουδ'ανθηρα.
Ιωανννης Πολεμης
2)Η λατρεια του Θεου
Πως ημπορω να εξυπνησω
χωρις Θεον να θυμηθω;
χωρις να τον ευχαριστησω;
πως ημπορω να κοιμηθω;
Πρωι ο ηλιος ανατελλει,
λαλουν πουλια στην εξοχη'
καθενα τους στον Πλαστη στελλει
την πρωινη του προσευχη.
Το βραδυ που ο ηλιος δυνει,
καθενα με γλυκεια φωνη
στον Πλαστη παλι απευθυνει
μια προσευχη εσπερινη.
Αφου λοιπον αυτα με τ' ασμα
λατρευουν τον Δημιουργο
εγω,το λογικο σου πλασμα,
με νουν και φρονηση,εγω,
πως ημπορω να εξυπνησω
χωρις Θεον να θυμηθω;
Γεωργιος Βιζυηνος
3)Το ερημοκκλησι
Εις το βουνο ψηλα εκει
ειν εκκλησια ερημικη.
Το σημαντρο της δε κτυπα,
δεν εχει ψαλτη,ουδε παπα.
Ενα καντηλι θαμπερο
και εναν πετρινο σταυρο
εχει στολιδι μοναχο
το εκκλησακι το φτωχο.
Αλλ'ο διαβατης σαν περνα
στεκεται και το προσκυνα,
και με ευλαβεια πολλη
τον ασπρο το σταυρο φιλει.
Επανω στο σταυρο εκει
ειναι εικονα μυστικη'
μ' αιμα την εγραψ' ο Θεος
και την λατρευει ο λαος.
Αγγελος Βλαχος
Την ωρα που προσευχετε,
με χερια σταυρωμενα,
με ματια δακρυσμενα,
αθωα,λευκη ψυχη,
λευκοντυμενος αγγελος,
απο τα νεφη,γερνει
κι ολα τα λογια παιρνει,
που λεγ'η προσευχη.
Και φευγει ευθυς και χανεται,
και τον αιθερα σχιζει
και παει εκει που αρχιζει
αθανατ' η ζωη,
και μεσα στον παραδεισο
σπερνει τα λογια εκεινα
κι ανθη χλωρα και κρινα
φυτρωνουν το πρωι.
Και τα ανθη αυτα της προσευχης,
που ευγενικα μυριζουν
τον σπορο τους σκορπιζουν
γυρω-τριγυρω εκει,
κι αγαλι' αγαλια γινεται
καινουργιο περιβολι
που το ποτιζουν ολοι
οι αγγελοι οι λευκοι.
Για τουτο οποιος προσευχεται
με χερια σταυρωμενα,
με ματια δακρυσμενα,
σε λυπη η σε χαρα
θα βρει μεσ'τον παραδεισο,
οταν τον κοσμο αφησει,
γωνια να κατοικησει
με λουλουδ'ανθηρα.
Ιωανννης Πολεμης
2)Η λατρεια του Θεου
Πως ημπορω να εξυπνησω
χωρις Θεον να θυμηθω;
χωρις να τον ευχαριστησω;
πως ημπορω να κοιμηθω;
Πρωι ο ηλιος ανατελλει,
λαλουν πουλια στην εξοχη'
καθενα τους στον Πλαστη στελλει
την πρωινη του προσευχη.
Το βραδυ που ο ηλιος δυνει,
καθενα με γλυκεια φωνη
στον Πλαστη παλι απευθυνει
μια προσευχη εσπερινη.
Αφου λοιπον αυτα με τ' ασμα
λατρευουν τον Δημιουργο
εγω,το λογικο σου πλασμα,
με νουν και φρονηση,εγω,
πως ημπορω να εξυπνησω
χωρις Θεον να θυμηθω;
Γεωργιος Βιζυηνος
3)Το ερημοκκλησι
Εις το βουνο ψηλα εκει
ειν εκκλησια ερημικη.
Το σημαντρο της δε κτυπα,
δεν εχει ψαλτη,ουδε παπα.
Ενα καντηλι θαμπερο
και εναν πετρινο σταυρο
εχει στολιδι μοναχο
το εκκλησακι το φτωχο.
Αλλ'ο διαβατης σαν περνα
στεκεται και το προσκυνα,
και με ευλαβεια πολλη
τον ασπρο το σταυρο φιλει.
Επανω στο σταυρο εκει
ειναι εικονα μυστικη'
μ' αιμα την εγραψ' ο Θεος
και την λατρευει ο λαος.
Αγγελος Βλαχος
Comments
0 comments to "Καφεδακιου αναγνωσμα Νο 8-Ποιηματα με αρωμα λιβανιου...."
Δημοσίευση σχολίου